Gönül evimde otururken ben
Gönül evimde bir kibrit çaktın sen
Gönül evimi aşk ateşiyle yaktın yıtın sen
Simdi Aşk evimde gözyaşlarımla oturuyorum ben
Hüsnüne yakışır ansızın gitmek
Ancak senden öğrenilir sebepsiz küsmek
Bir değnekle kırk koyun gütmek
Ancak sana yakışır el oğluna gülmek
Arz eyleyince halimi güler geçersin
Kalbimdeki aşk tomurcuğunu bıçak gibi kesersin
Sen benim kalbimin için cennetteki kevsersin
Umut fakirin ekmeği sen umuduma sebepsin
Cennet melekler zikrederler mevlayı
Ben yandıkça anarım senin gibi sunayı
sonunda vururmuyum bilmem gözünden turnayı
Şimdi göyaşımla dolduruyorum kurnayı
|
|
|
|